Yağan yağmurların en yorgun yanında gülümse, damla ol düş kollarıma, yaş ol tut ağlamaklı gözlerimi. Rüzgarların ergüvan kızılına küsmüş en kırmızı yanında gülümse bahara, ben yürürken kahveye kanmış çınar yapraklarında, sen masmavi gökte ben ol buluş güneşin sarısıyla. Hani çaresizliğim dediğin, seni hüzünlere boğan günlerin var ya, gül geç, varsın hüznün kalsın tek başına, sen sevin nefes adığına, mavi göğe sapasağlam baktığına ve sevdanı alıp sol yanına, olmasa da yanında uyuduğun gecelere ve uyandığın sarı bir sabahın mis kokan aydınlığına gülümse.S.S.T.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




çok hoş içten duygular. kaleme sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta