. Gülümse Şiiri - Turgut Uzdu

Ağlamayla geçirme zamanı
Tut kazmayı sıkı sıkı
Vur kahkahalarını sakladığın kırk kilitli sandıklara
Kır tamamını çekinme
Çıkar en tatlısından bir tane
Yerleştir dudaklarına
Ne kaybedersin
Gülümse

Gözyaşlarının düştüğü zaman kadardır hayat
Uzat elini en mutlu olduğun saatlere
Çekinme
Hepsini birden al
Koy cümlelerinin arasına
Gülümse

Sil aynalardan asık suratları
Neşeyi çiz duvarlara
Sokaklar her mevsim yeşil kalsın ruhunda
Dört mevsimi bahar yap
Daha güzeli var mı
Her bahar gülümse

Varsın olmasın istediklerinin hiç biri
Silk omuzlarını tüm keyfinle
Usanıyor mu güneş doğmaktan bak
Onun gibi ol
Sakın bıkma
İnsan kendi hayatının hem güneşi hem mehtabıdır
Her şafak yeniden doğ
Her akşam yeniden başla
Hiç durma
Gülümse

Niye çekiniyorsun yüreğini serbest bırakmaktan
Boş ver delice çırpınsın ne olur
Nefes almaktan korkma son değilse eğer
Unutma
Her insan bir yaprağıdır hayatın
Toprağa zincirlidir
Bir gün yorulur
Yorulma sakın
Gülümse

Solmaya mahkûm ya bütün çiçekler
At endişeni karanlıklara
Aydınlığı ol düşüncelerinin
Damlalarca su ol gönlüne
Nefes aldıkça filizlensin
Koklayabildiğin kadar kokla renkleri
Gülümse

Yasak koy asılmasın yüzün
Dudakların büzme sakın
Hüzne savaş aç topyekûn
Ne gecene ne gündüzüne bulaşmasın
Çiz sınırlarını kırmızı çizgilerle
Bir kere bile taviz verme
Keder sana yaklaşmasın
Gülümse

Ağlamayla geçirme zamanı
Başka zamanın yok
Tut kazmayı sımsıkı
Kır anahtarını kaybettiğin kilitleri
Çıkar bir gülümseme en tatlısından
Ne kaybedersin
Gülümse
Gülümse