Gülümse Şiiri - Tolgacan Yıldız

Aynı gök yüzünü seyre dalarız çoğu vakit,
Umutlar saklanmıştır göz alabildiğince mavinin içerisinde,
Biz aynı filmin farklı sahnelerinde önemsiz roller üstlenmişiz,
Ölesiye yaşama çabası, bitesiye koşuşturma içerisinde,
Kimi zaman uykumuz kaçmış karanlığa kalmışız,
Kimi zamanda efkardan ağrımış kemiklerimiz, Gülmeyi unutmuşuz,yorulmuşuz,kaybolmuşuz hatta,
Saçın, sakalın birbirine karışmış yine…
sen bu hikayede öylesine savrulan, vakitsiz hüzünler saçan, fazlasıyla derli toplu ama darmadağın adam, yine üzül, yine karanlıkta kaybol ama unutma karanlığın sonu daima aydınlıktır, gecenin köründe de olsan tanrı ışığını sana elbet ulaştırır sadece göğe bak ve gülümse,
gülümse çünkü gülmek senin bütün bu kötülüklere karşı ortaya koyduğun en devrimci hareketindir.
Tolgacan Yıldız ✨