Gülümse Şiiri - Ömür Uyanık

Ruhumu okşar o dalgalı saçların
Melekleri ağlatır senin gözyaşların.
Kalbin başkasında geçen her gün bana azap
Varlığın varken hasretini yaşamak bir ızdırap.
Yokluğuna karşı gelen, sensizliğin eşiyim
Senin kalbinde ben, hep ikinci kişiyim.
Kimselere söylemem gözlerimin gözlerini öpüşünü
Dünyaya değişemem o tatlı gülüşünü.
Seni benden ayıracak en acı yol ölümse
Bırakmam seni bitanem sen yeter ki gülümse...