Gülümse Şiiri - Timuçin Toksun

Bırak savaşsın dünya, sen gülümse
Aldırma sen gelene, geçene
Sen koskocaman, içinden gülümse
Bir gülümseme savaş bitirir yeri geldiğinde

Dostunu ara, hal hatır sor her seferinde
Bırak bekleme onlar seni arayacak diye
Bir gün, bir ay yada bir yıl aramaz da,
Sonunda yenilir yüreğinde ki büyük sevgiye

Sen gülümse dağa taşa doğaya
Hiç tanımadığın bilmediğin insana
Belki sonunda karlı çıkmazsın ama
O gülümseme mutluluk verir karşındaki insana

Unutuldu içten merhabalar, selamlar
Karşılıksız iyilikler, güzel muhabbetler
Komşuluklar, dostluklar, arkadaşlıklar
Ne dersin belki bir gülümseme ile başlar bu unutulanlar..