Sabah sabah bir alem şu insanlar,
Göz kapaklarına oturmuş uykular.
Üstleri başları ütülü arabaları lüks,
Suratları boyalı ama gülmüyorlar.
Bir haleti ruhiye ile canavarlaşıp,
Araçlarındaki kornalara basıyorlar?
Geceden hayata küsmüş olmalılar,
Sabah sabah herkese duyuruyorlar.
Oysa kainat insansız çok uyumlu!
Güneş, hep aynı yerden doğuyor.
İnsanlara zamanı hatırlatmak için,
Horozlar hep aynı saatlerde ötüyor,
Biraz iyi niyet, az biraz samimiyetle,
Bir tatlı tebessüm, kahvaltı üzerine,
Üzgün olsak dahi, mutlu etmek için,
İçten bir gülüş insanlara verilemez mi?
Kayıt Tarihi : 7.11.2013 11:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!