Bir kara bulut çöküverdi
Sanki göğümün üstüne
Bir kalın perde
Çekildi pencereme
Ve dediler:
'Işıksız kaldın hem de ıssız
korkma yinede sen gülümse
gülümse çünkü,
ışık doğar insan gülünce.'
Kayıt Tarihi : 24.3.2009 12:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayşe Okur](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/24/gulumse-178.jpg)
sizi günahkar anne adlı öyküyü okumaya davet etmek isterdim
öyküyü şiirlerin bulunduğu bülümde görmek mümkündür
saygılar
Gül Witt
Bu kısa ve anlamlı şiiriniz bana Özdemir Asaf'ın şu dörtlüğünü hatırlattı;
Gülüş bir yanaşımdır bir öbür kişiye;
Birden iki kişiyi döndürür bir kişiye..
Anılarından kale yapıp sığınsa bile,
Yetmez yalnız başına bir ömür bir kişiye....
Tebrik rdiyorum.Kaleminize kelamınıza sağlık ömrünüze bereket.Allah c.c. sizi hep güldürsün.
Selam ve esenlikler dilerim.
Aşık BALKARİ
TÜM YORUMLAR (17)