Kendini acıya adamış gülmeyi unutmuş insanlara bir umutbir ışık olması dileğiyle yazılmış bir şiirdir bu.Eğer kendini bu şiirde bulup gülümseyen birisi varsa ne mutlu bana.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta