Gülümse Şiiri - Yılmaz Yıldız

Bir zerdali ağacıyım,
saklı durur içimde
tomurcuklarım.
Açmaz oldu
kaç mevsimdir.

Yeniden yeşerecekti dallarım
biliyordum.
Berraklığıyla seviştiğim
çocukluğumla tanıştım.
Unuttuğum gülüşümle.
Seninle...

Yaşamak,
nefes almaktan ibaret değilmiş
ezberledim tüm renklerini
sensizliğin.
Dudaklarına iliştir tebessümümü,
günaydınım ol her sabah
ve gülümse yeni doğan güne
hayat ki,
yeniden çiçekleniyor
seninle.