Gülüme Şiiri - Veli Şen

Sen narin bir allı gül, ben bir acemi bağban
Bin bilsem de, mizansız oldum safi nadan
Güzel gönlün, dünyada iken zirveye şayan
Razı geldin bu fakirin bağında yuva kurmaya.

Göz yaşı sel olur akar, sevda çiçeğin köküne
Suyu kalır, tuzu uçar ıssız hüznün çölüne
Buğulu nazarında kor doldu sönmüş böğrüme
Bir sözün kafi gelir ruh-i narı tutuşturmaya.

Budanmış hayat ağacımda vardır bir tek dal
Nereye dönsem, gördüğüm aynı güzel cemal
Büzme sıra incileri, sanki sende bir mahfi hal
Kulak gerekmez ki, sessiz çığlığın duymaya.

Şereflendi kısa ömür, sultanım konunca tahtına
Sığındım Ayşem, alemi saran sonsuz sabrına
En büyük armağan oldun, Garip Veli'nin bahtına
Kabirde nihayete erecek kalbim adınla vurmaya.

Veli ŞEN (Mayıs 2025)