Gülüme Şiiri - Suna Baş Şimşir

Merhaba ey gecelerimin aydınlığı,
Merhaba adıyla sevgi bereketim,
Yağmura el sallayıp,
Güneşime ağlayanım.
Dün gece bİr rÜyaydı dedİğim,
Seni ağlatanı gülüm, ben bilemedim.
Akşam düştüğünde ortalığa,
Elim varmadı seni aramaya,
Neden yüreğim titredi,
Neden gök ağladı,
Yoksa o esen fırtına senin içindeN gelen miydi?
Bir bedene bu koca yürek nasıl sığardı ki.
Gecemde yanımdaydın, gündüz yanımdaki sesindi.
Hayatta herşey bir sebeptir derler ya,
Vardır elbet senin bana,benden de sana vereceği.
Hatırlarmısın ilk kavgamızı,
Ses bağırdın ben sustum,
Ben çınladım, sen usuldun.
Aylar geçsede üzerinden,
Ne ben atabildim içimden seni,
Ne sen kapını kilitledin, almamak için beni.
Ey aynam, ey gönülleri beraber, kırık aynam.
Ben aynada yanağımı severken senı sevmişim,
Sen ellerini omzuna attığında,
Hissettim ruhumda ellerini.
Gülüm hep derdim ya sana, benden gitme diye,
Hayatta herkes bizden giderken,
Ne ben senden gidebildim,
Ne sen elveda diyebildin.
Kenetlenmişken ruhum ruhuna,
Hayat ne getirirse getirsin bize,
Sana hep dediğim tek şeyi söylüyorum,
GÜLÜM, ben seni cok seviyorum....