Gülüm Senin Eserin Şiiri - Süleyman Köse

Güzel haber vermez idi açtığım hiçbir falım
Hayra yoran olmaz idi gördüğüm rüyalarım
Kuruyup kalmış iken yedi veren gülü dalım
Pembe beyaz şimdi ömrüm gülüm senin eserin

Filiz kıran fırtınası yemişken gönül bağım
Ne umudum kalmış idi nede aşktan umarım
Cemre bekler idi kurumuş fidelerim
Cennet bahçesi şu gönlüm gülüm senin eserin

Önüm ardım zemheriyken donmuşken dudaklarım
Gül açıp çağla dökmezken sevda denen fidanım
Kar boran yemiş iken ektiğim tohumlarım
Filiz vermiş bak kardelen gülüm senin eserin

Seni yazar şiirlerim her daim hece hece
Ne yerde ne gökteydin gölümdeki bilmece
Sev diye seslendi bir gün kara gözlü bir ece
Gerçeğe döne düşlerim gülüm senin eserin