Gülüm Gülüm Şiiri - İsmet Koyuncu

Düşer can evine ansızın bir sevda
Korkarak bakarsın aynalara
Savurgandım dünden bu güne
Terk eylemiştim kaderimi yarınlara.

Dışar'da yağmur üstümüzde çamur
Bu hasret bizi yorar,yıkar gülüm gülüm
Gözlerinden masum bir sevda yansır
Bakarım okurum hüzünlenirim içim yanar.

Ey can canlar canı ben sana hayran
Dumanlı kuzinenin yanındasın seyr'eylerim
Ayağında bir kaç numara büyük terlik
İs'ten yaşaran gözlerine gelmesin kemlik.

Ellerin o'küçücük ellerin yemek pişirir
Ne cefalar görmüşsün gülüm,gülüm
Ya o'gözlerindeki kederler kitaptır,romandır
Kanadı kırık yitik kuşsun gülüm.gülüm.

Ay doğdu gölgeler çöktü üste
İki mermi patladı tüfekten bi haberiz'de
Ne gam'dır ne korku ne tasa ikimize
Sarılmışız her şeye inat birbirimize.

Pencereleri açma sakın kalsın duman
Yalnız sen ol yetersin gülüm,gülüm
Ne ay girsin ne güneş ne rüzgar
Ömür boşa geçmiş ahu'zar.

Ehli keyfim yanında buram buram
Kahkaha atarım gözlerim kısılmış
Sonra konuşurken ansızın susarız
Saçların avuçlarımda tenin tenimde.

Işıl,ışıldır gözlerin umut veren gözlerin
İçinde ben varım sığınmışım gülüm,gülüm
Sarılırsın ve o an dünyalara bedel
İster savaş çıksın ister kıyamet kopsun.

Aşk makamından egzotik bir name çalındı
İsmimiz tozlu raflar arasından alındı
Derin bir nefesle aşkın sayfasına üflendi
Kapılar sürgülendi kalpler kilitlendi.

Ve derin uykunun sonunda
Ayrılık çalar çanını gülüm gülüm
Gelişin gidişinle inat yarışır
Sevincimiz hüzne sitem ile karışır.

Sen'miydin sevdanın diğer adı
Koşup geldin kuruldun gönül tahtına
Varlığında isterim'ki zaman çıldırsın
Yitirsin işlevini hep sende kalsın.

Huduttan kaçarken vurulmak bumu'dur
Son anda son adımda belki son nefeste
Varıp gitmek kolayken yolumaza
Sen kader'misin şans'mısın gülüm gülüm.