penceremin önü ekmek kırıntılarıyla doldu,
günlerdir bir güvercin bile uğramadı,
arada bir esen meltem kasırgaya döndü yaralarımı kanattı...
neyleyim heybemde gülüm diyenden kalan sessiz sözlerle koyuldum yola,
şimdiki savaşım yüreğimde sessizliğe mahkum olmuş çığlıklarla...
yoksa kefensiz gömülmek mi düştü payıma,
lafın gelişi sevgilerden biri olmak... işte öylesine...
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
