Gülüm Diyemem Şiiri - Kazım Gök

Anzer balı gelmiş anmaz adını
Gözüne bakmanın vermez tadını
Çiçek arasından seçemez adını
İçimden gelince gülüm diyemem

Utangaç bakardın edep yüzünden
Kısa konuşurdun kesip sözünden
Odunsuz kömürsüz sebep gözünden
Köz gibi yandım da külüm diyemem

Sırtını dönünce öldün sırdaşım
Mezarın başında yatan düz taşım
Yarısı içime akan gözyaşım
Derya deniz gibi gölüm diyemem

Gittin gideli gözün yaş dolar
Ağladıkça kuru toprağın sular
Seninle bozkırlar gülistan olar
Yağmur yağmasa da çölüm diyemem