Gülüm Ablam Şiiri - Selver Güvercin

Ben,
Daha küçücük bir çocuğum
Kocaman kocaman hayallerim var
Ne olur, ne olur yıkma hayallerimi
Gülüm ablam…

Bakma yalpaladığıma
Bakma dilimin dolaşmasına
Ben sudan başka bir şey içmem ki
Gülüm ablam
Amaa
Şu köşedeki koca bıyıklı amca var ya
Demincek
Elinde ki sarı bardaktan
Bir şeyler içiyordu
Her halde acıydı tadı
Suratını buruşturuyordu
Kokusu da mı? vardı ne
Bir eliyle burnunu sıkıyordu
Yanından geçmiştim
Bana bakkaldan sigara aldırdı
Belki onun kokusudur,
Beni sendeleten
Gülüm ablam…

Gülüm ablam
Kızma bana
Benim;
Hem anam;
Hem de babam; yok
Korkuyorum yalnız kalmaktan
O, uzun boyunun gölgesinde sakla beni
Üç numara saçlarımı okşa
Elimden tut gezdir beni,
Gülüm ablam…

Geceleri homucular gelirse
Ben korkarım
Al beni koynuna
Sakla uyut.
Gülüm ablam
Yedi yaş dişlerim
Daha yeni döküldü
Konuşurken anlatamazsam
Derdimi
Gülme
Utanırım gülüm ablam…

Oturt beni dizlerinin dibine
Anlat bana
Keloğlanları
Yedi başlı canavarları
Peri kızlarını
Cadı kadınlarını
Korkarsam;
Yanağıma koy, tatlı buseni
Gülüm ablam
Ben daha büyümedim
Anam da yok
Babam da
Geceleri uyuyamazsam
Korkudan
Al koynuna
Ninni söyle
Uyut beni
Gülüm ablam…

Temmuz 2006 Ankara