Gülüm Şiiri - Göksel Akkaya

Benim sevgilim gül
Aynı bir gül gibi kokuyor
Sevindiği zaman
Güller açar yüzünde

Hayatta hiç üzmem onu
Çünkü üzüldüğünde
Solmuş bir gül gibi oluyor
Her zaman gülmesin isterim

Yazları hep mutluyuz
Birlikte parka gideriz
Küçük çocuklar gibi eğleniriz
Her kez bize bakar ne yapıyoruz diye

Son baharda biraz üzülürüm
Çünkü ağaçlar yapraklarını döküyor
Güller soluyor
Ama ben yine sevgilime üzüldüğümü belli etmem

Çünkü o da bir çiçek gibi
Sonbahar aylarında
Kendi aramızda eğleniriz
Hiç dışarı çıkmazız

Çünkü dökülen yaprakları
Solmuş gülleri gördükçe
O’da üzülüyor …

Kışları sinemaya gideriz
Aşk filmleri izleriz
Kar yağdığında bizar üzülür
Ama yine üzülmesini istemem

İlk bahar aylarında çok seviniriz ikimizde
Kırlara, ormanlara gideriz
Parka gideriz eğlenmeye başlarız
Kuş sesleri ve yeşil alan her zaman bizi mutlu eder

Ama şimdi o yok
Çünkü bilmeden kalbini kırdım
Bende onunla bir soldum
Çünkü bende güllün aşığıyım