Gülüm Şiiri - İsmail Baharşen

tatsız tuzsuz yalandı dünyam
bu cehennemi cennete döndürdün
gözlerinde yeşeriyor bir yaşam
bu baharın gülüsün sen gülüm

tomar tomar kokuyorsun gençliğime
hayatımı veriyorsun bana geriye
diyemem kimseye o yalandı diye
bu zamanın tümüsün sen gülüm

göz göz yaralı bir gönlüm vardı
sevgiden uzak bir ömrüm vardı
kolların mutluluğun uzayan dalları
bu aşkımın ömrüsün sen gülüm

bir mecnun yaptın hercai kalbimi
doktorlar bulamadı ilaç çareyi
gözlerin öğretti gözlerime gülmeyi
bu tadın aslısın sen gülüm
can veriyor gülüşün gülüm...