Gülüm Şiiri - Metin Şencan

Ben seni güz ayında sevdim gülüm.
Yapraklar sararıp dalından düşerken.
Garip gönlüm soğuktan üşürken.
Kardelen misali çıktın karşıma.
Hazanda baharı buldum döndüm şaşkına.

Baharda yine gel gülüm.
Güller tomurcukken, çiçekler açarken
Ağaçlar yemyeşil yaprağını severken.
Bülbül güle şarkısını söylerken.
Gel yine gülüm bahar yaza dönerken.

Güneş sıcağıyla yakıp kavururken,
Ilık rüzgarlar saçlarını savuruken,
Yüreğinin sıcağıyla gel gülüm.
Bahar, yaz, hazan farketmez.
Sen yanımda olunca bende bahar geçmez.

En iyisi hiç gitme gülüm.
Bundan böyle senin olsun ömrüm.
Eğer bırakıp gidersen gülüm.
Benim için erkende olsa gelir ölüm.
Senden gelen ölüm benim için düğündür gülüm...