Gülüm Şiiri - Ali Türkmen

Söylesem zulüm, söylemesem ölüm
Sunduğum sevgiydi tattığım zulüm
Sinem alev aldı yanıyor özüm
Anlatsam derdimi dinler misin be gülüm

Düştüğüm sevdanın diğer adı zulüm
Aşkın cenderesine düşmüşüm bugün
Hüzün rüzgârı estirir her sözün
Söyle zalim hangimiz be gülüm

Bakışların uçuruma sürükler beni
Akıbet malum sonumuz ölüm
Sensizlikte can vermek yakıyor beni
Ölümümde seninle olsun be gülüm

Sana gülüm dedim yüreğimde büyüttüm
Yaktın yüreğimi yavaş yavaş çürüttün
Mecnun oldum yoluna, çöllere düştüm
Leyla olan çölleri bilir mi be gülüm

Senden başkasına olmadı sözüm
Senden başkasına açılmaz gözüm
Bir seni bildim bir seni söylerim
Sendin benim hüznüm sendin türküm

Gülüm seni seven dikenini dal sanır
Gülüm bu nazına hangi bülbül dayanır
Ömür denen yol biter bülbüller usanır
Dikeninde kan damlası bahçende hazan kalır