Gülüm Şiiri - Kazım Aslan

GÜLÜM

küslükler kırgınlıklar inanki boştur
cananın bir gülüşü bu cana hoştur
Yarinden ayrılana baharlar kıştır
Şu yazımı kışlara çevirme gülüm

seher yeli gibi ben durmadan estim
sevmiştim diyenlerden umudu kestim
sevdanın çeşmesinden dolmadı testim
Şu boş olan testimi taşırma gülüm

acı olsada sözün cana değmeli
meyve veren dalları yere eğmeli
vefasız için yanan bağrı dövmeli
Şu sana yanan bağrı dövdürme gülüm

sevda çekenlerle oturup dertleştim
oda benim gibi yaralı derdini deştim
aşkınla birtanem bak ateşe düştüm
beni bu ateşle yandırma gülüm