Gülüm Şiiri - Hasan Güzel

Sevdana tutsak oldum,göz görmüyor çevreyi
Ne zaman öğrendin arkana bakmadan gitmeyi
Ben unuttum gülüm,bir kez olsun içten gülmeyi
Hangi vakit öğrendin taş kalbli olmayı

Bir dönülmez yoldayım,sağı solu uçurum
Kaç kez yıkıldı,incindi,kırıldı gurum
Sabrın bilenmiş bıçağın da sustum
Emanet ettiğin umudu kırmamak için gülüm

Yarım bir umut elimde kalan geriye
Ömür verdim,sevgiliye sev diye
Diken serdi,yollarıma gül diye
Gülü seven dikenine katlanırmış be gülüm

Katlandık aylar yılları kovalarken dikene
Diken acı vermez,gönülden sevene
Uçurumları tek tek koyup önüme
Ya geç yada uç mu dedin gülüm

Uçarım da geçerim de lakin
Niye bu öfken,nefret kin
Kırılsın şu bitmez kibirin
Gönlü alçak olmayanın gözü yüksek bakar be gülüm

Dağdan yüce zirve olmaz yiğide
İstersen DAYIOĞLUNA deli de
Bana doğru akan sevda seli de
Sel deryaya varmadan durmaz be gülüm