Vuslatın ömrüme ömürler katar,
Hicran gönüllerin yasıdır, gülüm,
Damarımda nabzım “sen” diye atar,
Sevgi gönüllerin süsüdür, gülüm.
Gül ki mehpeykerin güle bezensin,
Kıskansın Leylalar, sana özensin,
Canevimden vuran müberra sensin,
Dillerin kalbimin sesidir, gülüm.
Gamzene akan ter tatlı badeden,
Doldur aşk şarabın içem dideden,
Uğrunda yok olsun isterse beden,
Gönlüm meylerinin tasıdır, gülüm.
Pervanesiz kalmış sönük bir mumum,
Sevgisiz yaşanan güne mahkumum,
Savurdu yelleri çöllerde kumum,
Acemin avşarın hasıdır, gülüm.
Bitirdi Ümit’i, hasma ne hacet?
Güzellik özünde, cisme ne hacet?
Namı tüm dillerde, isme ne hacet?
Bilmem hurilerin nesidir, gülüm.
(Ankara - 10.02.2011)
Ümit Zeki SoyuduruKayıt Tarihi : 15.2.2011 20:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ümit Zeki Soyuduru](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/02/15/gulum-710.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!