Gülüm Şiiri - Hüseyin Atacan

Karamsar olma gülüm
Daha yolun başındasın.
Deli dalgalarıyla deniz,
Nasıl her şeyi içine çekerse,
Sonra da nasıl kusarsa sahile
Hayat ta öyledir işte…

Ağlamadan gülemezsin gülüm!
Çıkmadan inemezsin
Gene de bu katı gerçeğe inat
Hoş ve güzeldir yaşamak!

Ümit rüzgârlarıyla doldur yelkenlerini gülüm
Yeni hayallere doğru kır dümenini
Bakir ve bereketli limanlar seni bekliyor
İnan ki, güzel şeyler göreceksin
Ilık meltemlerle dans ederken saçların,
Sen bahtından güleceksin

Zorluklardan kaçma gülüm
Bırak çılgın dalgalara kendini
Korkma denizlerin enginliğinden
Ummadığın zamanda bir el,
Kaldıracaktır seni düştüğün yerden

Sen, umut dolu baharların sürgünü,
Dağ ayazlarına direnen çileli kardelen!
Arkanda bıraktığın bunca kahırdan sonra,
Ağlamak yakışır mı sana?
Gül sen!
Gül de, güller açılsın yanaklarında
Periler kıskansın güzelliğini,
Melekler alnından öpsün gülüm.

Kırlara ilk kar düşmeden,
Yakmadan kırağı menekşeleri
Kov şu kahrolası hüzünleri içinden
Gülümse hayata çiçekler gibi,
Yaşamana bak!
Papatyalar kardeşin,
Karanfiller sırdaşın olsun.
Haydi, sal kendini umudun baharına
Sal ki, yeni güneşler doğsun ufkuna
Mutluluk senin olsun gülüm!

Gün olur, devran döner, kış gider bahar gelir
Bülbül gülünü bulur aşk ile coşar gelir
Ummadığın bir anda hasret biter, yar gelir
Varsın geç ve güç olsun, aldırma sen be gülüm
Sonunda yok ya ölüm!

(27.12.2009)