Gülüm seni ayaz yakmış gün vurmuş
Yaprağın üşümüş dalın kurumuş
Bir zaman etrafa neşe saçardın
Lal olmuş dillerin kokun silinmiş
Seni tanır seni koklar okşardım
Seni bilir seni sever oynardım
Kahi toprak döker kâh su verirdim
Cilalar bozulmuş rengin alınmış
Gönül ister senin ile oynamak
Hevesin kalmamış neşesizsin bak
Kalmamış ki öpmeye de al yanak
Sana olan tüm hislerim ölmemiş
Kısıklıyım narçiçeğim ömrümsün
Solsan dahi yine benim gülümsün
Yeşilimsin pembelimsin alımsın
Ne bakarsın üzgün, üzgün göynemiş
Kayıt Tarihi : 21.12.2009 11:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Demirci](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/21/gulum-610.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!