Gülümse be gülüm
Toz toprak kaplı yüreğim, kanar için için
Gündüzünün körebesi olayım
Saklanma sevda bahçende, kirpikler battıkça hançerce
Kırmızı halılar serilir üstüme
Gülümse be gülüm,
Gözümün fer’i , karanlığımın ay’ı
Gül kokum, dikensiz çiçeğim
Karabulut yok artık
Maviler gözlere, yeşiller bedene
Çarptıkça başkalaşır meleğim
Mevlana’nın deyimiyle:
“Nice insanlar gördüm, üzerinde elbise yok”
“Nice elbiseler gördüm, içinde insan yok”
Ben bunu bilir, bunu derim ama sen yine de
Gülümse be gülüm
Gözümün fer’i , karanlığımın ay’ı
Gül kokum, dikensiz çiçeğim
Kayıt Tarihi : 5.11.2009 11:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!