Gülüm Şiiri - Mustafa Deniz

Cevap vermezsin çağrıma
Tam oldun gülüm tam oldun
Yel oldun estin bağrıma
Sam oldun gülüm sam oldun

Göçmen kuşlar gibi uçtun
Gidip yâd ellere düştün
Şu gönlümde yara açtın
Gam oldun gülüm gam oldun

Hiç bakmadın gerisine
Geldin ömrün yarısına
Kıymet bilmez birisine
Yem oldun gülüm yem oldun

Bilirim bana darıldın
Gül sevdamızdan yoruldun
Çaresiz kalıp sarıldın
Mum oldun gülüm mum oldun

Garip öksüz yetim kaldın
Bu derdi zoraki buldun
Açmadan sarardın soldun
Ram oldun gülüm ram oldun

Issız köşeye çekildin
Şu genç yaşında döküldün
Doksanlık gibi büküldün
Mim oldun gülüm mim oldun

Her yazdığım sözlerimde
Kışlarımda yazlarımda
Kan ağlayan gözlerimde
Nem oldun gülüm nem oldun

Hayalin gezer peşime
Aldırmadan gözyaşıma
Geceler yağdın düşüme
Zam oldun gülüm zam oldun

Selam sabahı unuttun
Hasretle yakıp donattın
Yar yüreğimi kanattın
Cem oldun gülüm cem oldun

Ayrılığın arasına
Kaderimin karasına
Mustafa’nın yarasına
Dem oldun gülüm dem oldun