Gülüm Şiiri - Kubilay Demirkaya

Uzak bir yerdesin ne fark eder ki,
Canımdan yakınsın bana be gülüm
Sevda günahımı güneşe ser ki,
Islaktır kurusun sana be gülüm

Serseri ruhumda sevdalar meftun
Beni yakmayacak ateşi sen sun
Çöl denizinde gezer esir Mecnun
Karşı koymaz Leyla yöne be gülüm

Gece güneşinde ben adım-adım
Gezerek dünyaya sevdamı çaktım
Yolda seni gördüm, bin çeşit aklım
Geç kalma sığ şimdi güne be gülüm

Taşınsak hüzünden saklı göklere
Sevdamız birikmez gönülsüz yere
Yıllar mahkûm yaptı sessiz hislere
Karışıp ak dedim kana be gülüm

Aramıza bir set çekmez bulutlar
Gece ağlamasın sarhoş yıldızlar
Şafakta yalnızlık duyar acılar
Al kalbim eline, sına be gülüm

Giden yol bakınır garip halime
Seyrek adım candır bitmiş gücüme
Engeller bıkmadan düşer üstüme
Yanan bu canıma tüne be gülüm

Senin adın kusur, benim ki avaz
Çıkan sesten ürkse felek uyumaz
Dert takılır durur zindana sığmaz
Kokmuş hoyrat giyer, sine be gülüm

Ayrılık tütsüsü bin türlü uzman
Okuyup duruyor başımda ferman
Kader torbasına girmiyor zaman
Düşe kalka girdim cana be gülüm

Ne uzun bir yoldur bitmek bilmiyor
Sana uzanan his ben gitsem diyor
Çarçabuk tükenmem, aklım eriyor
Yazılan kaderdir alna be gülüm

(1991)