Yıllar sonra seni bir kere görsem,
Sevdalarım tekrar başlıyor gülüm.
“Ayrılık; ölümden acıdır” derler
Hasretin sinemi haşlıyor gülüm.
Uğruna koysam da bu canı, seri
Terkettin; bir daha dönmezsin geri.
Bir gün yenemedim kötü kaderi;
Her tutuşta beni tuşluyor gülüm.
Boynum eğri kaldı, sümbüle döndüm
Gül için figanda bülbüle döndüm.
Dostlarım tanımaz, yâd ele döndüm;
Herkes Bindebir’i taşlıyor gülüm.
26.08.1998
Ozan BindebirKayıt Tarihi : 29.10.2008 17:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Unutulmayan sevgiler mangal kömürü gibi tekrar yanar. Bu yangını durdurmak zordur.
![Ozan Bindebir](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/29/gulum-499.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!