Gülüm Şiiri - Aziz Karabacak / Kalpsiz Sair

Tanistigimiz ilk günü hatirlar misin Sevdigim
Oturup saatlerce birbirimize bakmistik
Saclarina dokunup uzun uzun oksamistim
„Seni Cok Seviyorum“ deyisimi hatirliyor musun
Kar yagdiginda elele uzanip
Kelebek sekilleri yapardik

Sabahlari beraber cay yudumladigimizi
Beraber peynir ekmek paylasmamizi hatirlar misin
Geceleri yildizlara uzun uzun bakip dalardik hayallere
Günesi beraber pencere önünde beklerdik
Ve Sevda daginda ilk isigi görünce
Bugün de bizim günümüz olacak derdik

Bazen bana sorardin
Hani gidersem ne olurdu diye
Ben sana kendimi öldürürdüm derdim
Ben bilemedim ki senin bir gün gercekten gidecegini
Ben öldürmedim ki kendimi
Sen öldürdün beni zaten Gülüm

Ben senin o timsah gözyaslarina inanip sevdim seni
Cünkü icimde aci hissettim sen aglarken
Cünkü ben, cünkü ben aciyi bilen biriydim
Sen aglarken dünyam basima yikiliyordu adeta
Ama sen beni bir türlü anlamamistin
Senin icin elimi kanatip Gül topladigimi hatirlar misin

Keske böyle olmasaydi diye cok agladim be Gülüm
Keske seni bu kadar sevmeseydim
Keske sana bu kadar tapmasaydim
Sen öl desen ölürdüm be Gülüm