Gülüm Şiiri - Bedir Kuş

Bahar gelmedi bizim illere,
Ne zaman geleceği de, belli değil gülüm?
Henüz dostluk yazılmadı gönüllere,
Dostluk nedir bilinmiyor gülüm?

Açmadan güller dalından,
Tomurcuk iken; koparılıyor acımasızca,
Bülbül gül dalına konmadan,
Söylemeden şarkısını vuruluyor gülüm.

Bir acaib ülke oldu, ülkem,
Ülkem demeye dilim varmıyor.
Haksızlıklar,zulüm ve işkenceler,
Nedense bitip tükenmiyor gülüm.

Yazılıyor zihinlere intikam duygusu,
Söyleniyor sürekli “Ölürüm”türküsü,
Üzerimizden hiç, ama hiç
Eksik olmuyor kan ve barut kokusu,
Yaşamak nedense;
Bizlere çok, ama çok görülüyor gülüm.

Yanıyor yüreğim ta derinden,
Kalmadı beklentim hiç kimseden,
Böylesine acımasız,
Ve böylesine duyarsız bir toplumda
Yaşamak bana zül geliyor gülüm.

Bunca güllerin solmasına
Anaların kara bağlamasına,
Bir ömür boyu yaslı yaşamasına,
Seyirci ve de sessiz kalınması,
Ölüm,ölüm geliyor gülüm.

Neden yüzümün gülmediğini?
Bilmiyor muşsun gibi,
Bir de soruyorsun bana.
Duygusuz şu dizelerimle,
Bilmem anlatabildim mi gülüm?

Neden bunca matem?
Neden bunca işkence ve elem?
Kara habersiz yaşamak var iken,
Şu üç günlük dünyada.
İnsanca, yalnız insanca yaşamak
Bizim İnsanların da hakkı değil mi gülüm.?
(Şile-25.06.1999)