Gülüm Şiiri - Erdal Özkan

Sana olan hislerimi yazmaya kalksam
Ne defter dayanır, ne kalem gülüm
O güzel yüzüne bir kere baksam
Ne keder kalır ne elem gülüm

Seni eş tutarım güneşe aya
Sevgini değişmem bin damla suya
Seni çağırmaya, seni tutmaya
ne dilim yorulur ne elim gülüm

Sen gittin gideli kara yastayım
Hasretten yorgun inan hastayım
Geçmez oldu günlerim mevsimim, ayım
Hem ölüm bana hem zulüm gülüm

Gerek yok aslında bu kadar söze
Bir bakman yeter bıraktığın ize
Hiç kimse erişemez bu sevgmize
Ne Ferhat ne Leyla ne Mecnun gülüm