Yürek kalmadı kaldıracak
Bu yük çok ağır be gülüm
Yukarı tükürsen bıyık aşağı tükürsen sakal
Gönlüm kırıldı, perişanım be gülüm
Kelimeler diziliyor boğazıma
Çıkmıyor hiç biri dışarıya
Kalbim duracak sanki
Nefes alamıyorum be gülüm
Karıştırdım artık ak ile karayı
Neye ak diyoruz neye kara
Çözemedim ben bu bilmeceyi
Çok kırgınım anlatamam be gülüm
Dostlar arkadaşlar hep bir yanda
Herkes kendi âleminde, kendi dünyasında
Anlatamam derdimi kimseye
Kendim de anlayamadım ki be gülüm
Kâğıt, kalem isyan ediyor artık
Yeter diyor kes şunu artık
Yüreğim sel olmuş taşıyor artık
Setler de yetmiyor artık be gülüm
Gözyaşlarım yetersiz kalır tarife
Yüzümdeki ifadeler ne anlatır ki
Ne meyhane çaredir ne de şişe
Kalbim ağrıyor, yıktın be gülüm
Anam anam garip anam
Yüreği dünya gibi yanık anam
Derdimi ben kime yanam
Sen de sattın beni be gülüm
Gariptim şu dünyada
Hepten bitti hülyalarım
Koştum hep başkaları için
Sonunda sen de sattın be gülüm
Yüreğim yangın, gözlerim dolu dolu
Volkanlar patlıyor sinemde
Hayallerim yıkık, gönlüm hüsran
Sen hiçbir şey değilmişsin be gülüm
Ağlamak en tabii refleks
Ne yazık, onu da yapamıyorum
Yaşlar kuruyor göz pınarlarımda
Sen ağlamayı da unutturdun be gülüm
Yazdıkça delik deşik oldu gönlüm
Bahtım kara idi, hep kara oldu
Yalnızlık kaderimdi, çarem oldu
Sen de bir tekme attın be gülüm
Ağla Garib' im ağla, sel olsun gözyaşların
Aksın derinlere, ta derinlere
Çare olsun susuzlara yangınlara
Sen kuruttun pınarımı, gönlümü be gülüm
03/06/2004
Ali ŞahinliKayıt Tarihi : 11.12.2007 23:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!