Gülüm (4)
Yıkılan bir hayatın
Gurur adına kalmış
Bir tutam yaşama hevesi olan ben
Ve bunları bilemeyen sensin inan sen
Acı olsa da ayrılık
Gözlerimde kalmadı
Eskisi kadar dargınlık
Omuzumda bunca yük oldukça
Sanmaki beni yıkmasın bu ayrılık Gülüm...
Bu sevdanın adı hüzün
Bitmiyor ne kışın ne de güzün
Birgün gülecek bu mahsun yüzün
Ben sana uzak diyarlarda
Senin için
Seni için yaşamaya çalışacağım Gülüm...
Sen körpe bir güldün
Zamansız soldun
Bitmez yaralarıma bir dert de sen oldun
Sen sonu olmayan aşk ülkesinde yoldun
Sonu yoktu bu aşkın bitmez derken son buldun
Son buldun Gülüm...
Dünya yansa umrumda değil
Yeterki aşkım yanmasın
Yeterki aşkın beni yakmasın
Sor gecelere aşkımın
Yani senin aşkının dünyadan büyük olduğunu
Senden kalan ama benim olan bu aşkın
Ben yaşadıkça varolduğunu Gülüm...
…./…./1999
Gülüm Nostalji
Aydın GÜRZ
Kayıt Tarihi : 18.8.2010 02:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aydın Gürz](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/08/18/gulum-4-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!