Gülüm Şiiri - Necmi Aytac Yüzkollar

Ben acıya sevdalıyım be gülüm...
Senlede yanımdaydı, sen yokkende yanımda
Yüreğim acıdıkça ben sana sevdelandım
Varlığınde belki az hissettim ben onu ama;
Gidişinle asıl anlamını tattım ben acının
İçimden atmak için nefret ektim yüreğime
Acılarımı suladım anlarla her solduklarında
Uzun yolculuklara çıktım, bilmediğim yerlere
Gördüğüm ağaçlara adını yazdım, yapraklara seninkini
Esen her rüzgarda ayrıldın benden
Bense yeniden büyüttüm, yeşerttim seni
Yazık oldu sevdalara be gülüm...
Senin şerefsizce sırt dönüşün bu aşka
Korkular bıraktı etrafımda, acımasızca
Peki ya acılarımı kaplarsa mutluluklar
Korkum kaybetmekten değil kazanmaktan
Ayrılığın acısıyla tuz ektiğim yaralarımı
Mutlulukla saramam, iyileştiremem ben onları
Bilirim ki aşkların en kutsalı
En derin yaralarda saklıdır
Sende bunu bil vazgeçme zalimliğinden be gülüm...