Gülüm Şiiri - Abdülkadir Karaca

gönlümü içine attığım gülü
gül günü elimden alma be gülüm
feryadımda yokolmayan büyülü
aşkını başıma salma be gülüm

müddet biçilmiyor aşkın ömrüne
kaç kuş sevdalanır bir gökyüzüne
bensizliği yorgan alıp üstüne
tatlı rüyalara dalma be gülüm

sana ulaşmıyor bir türlü sesim
sen isteğim,arzum,bitmez hevesim
seni üşütmesin bu soğuk mevsim
bir yele kapılıp solma be gülüm

yani yoktur senden başka bildiğim
sevap deyip yıllar yılı sevdiğim
ben sen varken bile sana hasretim
gönlüm olsun diye kalma be gülüm

tan yeri ağarır,zaman durulur
bir cellat,bir urgan elbet bulunur
korkarım ecelim elinden olur
ölüm ağıdımı çalma be gülüm

sıhhat ne bilmesem,sızlanıp dursam
başımı taşlardan taşlara vursam
kırık kadehime,cansuyum olsan
lütfedipte sakın dolma be gülüm

son nefes haberim sana gelince
düşmanlarım düğün,bayram edince
sende ortak ol yar,bu son sevince
üzülme,saçını yolma be gülüm

ne karun mülküne değişilirsin
ne şah hükmü ile vazgeçilirsin
perişan edersin,dert çektirirsin
bu kadar da zalim olma be gülüm

(19 Şubat 2006)