Ben bu gurbet ile düştüm düşeli,
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,
Devamını Oku
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,
Bizim mutluluğumuzun yolu bir başkasının mutsuzluğundan geçiyorsa,değiştirmeli miyiz yolumuzu?
İnsan en büyük savaşı kendi içinde veriyor. Birbiriyle çelişen
duygularımızla hırpalanıyoruz, kimsenin görmediği bir savaş alanı
gibi içimiz ama herşeye rağman sevgiyle bu savaşı kazanabiliriz.yüreğinden sevgi hiç eksilmesin ablam.
Eyvahlı bir hayat...Keşkelere mahkum bir ömürün şiiri...
Acıyan yüreklere selam...
Anlatan dilere sağlık.
Tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta