Gülüm Şiiri - Adem Ulutaş

Mutluluğun istemem bana azap vermede,
Beni kaderim ile baş,başa bırak gülüm.
Sevgi şefkat dilemem beni hakir görmede,
Dertler taşıt misali bense son durak gülüm.

Bundan böyle yüzüme gülme gayrı istemem,
Madem beni bıraktın yalvarıp da dön demem,
Belki sensiz yıkılıp kahrolacak bu sinem,
Ben seni yaktı isem sende beni yak gülüm.

Bir gün Allah benide,senide öldürecek,
Gözlerimin yaşını toprağa sildirecek,
Kimin kimde hakkı var mahşerde aldıracak,
O divanda hile yok o divan ki hak gülüm.

Belki de yaptığına bin pişman olacaksın,
Yaptığından dolayı sen yalnız kalacaksın,
Belki orda sadece kendine güleceksin,
Bilmez misin gülende ağlar muhakkak gülüm.