Gülüm Şiiri - Mustafa Doğan 4

GÜLÜM

Bağlanmışım sana yürekten kır çiçeğim,
Düğümlenmiş sana sevgi ile bu yüreğim,
Kopmuyor senden hayalinden bu kalbim,
Etle tırnak olmuş sana sevgim ah gülüm.

Aramayışın sormayışın dikenlerin mi senin,
Yoksa başka bir bahçede mi açtın gülüm,
Hoyrat esen rüzgarlar mı soldurdu seni,
Solmuş sanki aşkın rengi o teninde gülüm.
-
Aşka, sevgiye seni de mi küstürdüler,
Kalbinin kapısına kilit mi vurdurdular,
Umutlarını kırıp hayallerini mi yıktılar,
Senide mi incittiler benim gibi gülüm.
-
O vefasızlar,kıymet bilmez,oyun bozanlar,
Aşka inanmayan, sevgiyi hiç anlamayanlar,
Senide mi benim gibi sevgi diye kandırdılar,
Kalbini sevgisiz bırakıp, yolda mı koydular.
-
Anlıyorum sevgiye senin de hiç inanmamanı,
O duygularımı yalan sözlermiş gibi sanmanı,
Gözlerim sana sevgimi neden anlatamayışını,
Yaşadığın tüm acıları inan bende yaşıyorum.
-
Bağlanmaktan niçin korkup böyle kaçtığını,
Duğularınla oynanmasından korkup ürkmeni,
Yaralıyım bende,yaralarım aynı seninkinden,
Farklı değil, senin halin de benim halimden.
-
Ayıkladım sana sevgimi bütün yalanlardan,
Aşkımın cevheri saf o sevgi madeninden,
Seni andıkça dilim,duygularım ve kalbim,
Gül olursun, o yüzünde güller açar senin.
-
Gül kokusu sarar duygularımı en derinden.
O teninin gül kokuları salınır deli gönlüme,
Tutuşturduğu o ateş şimdi akar bedenime,
Lal olan dilim seni seviyorum diye haykırır.