Gülüm Şiiri - Hacı Duvan

Bir gün ayrılırsam aranızdan
Sevenlerim dahi ağlamasın arkamdan
Masum bakışların ardında iki yüzlü insanlar
Umut bağladığım sensiz yaşayamam diyenler
Ayrılık silahını dayadı şakağıma
Sık artık ne duruyorsun bekletme mezarımı
Göçmedik bir ben kalmıştım bu diyarda
Sıkacaksan bekletme sık, bu rüya bitsin
Her gün bin defa ölmektense bu can da gitsin
İyiler ölsün mazlumlar ölsün kötüler yaşasın
Sahte gülücükler seviyorum diyen diller
Hepsi yalanmış hepsi yalanmış bir inat uğruna söylenen sözlermiş
Aldatılmak kandırılmak sırtından vurulmak buymuş meğer
Bir pamuk ipliğine bağlımıymış bütün sevgiler
Bundan sonra yaşamanın ne anlamı var
Git bu dünyada artık yerin kalmadı
Tek bir sevenim vardı demek demek oda yalandı
Ayrılık ölümden elli gram ağır derlerdi inanmazdım
Yalnız rengim kalmış sararan yapraklarda
Ölsem de sensizliğe dayanamazdım
Bu şiiri titreyen elimle değil göz yaşlarımla yazdım
Adını adımla birleştirip sanki mezar taşıma kazdım
Hani sararıp dökülmeyecekti bu yapraklar
Dört mevsim yeşil kalacaktık
Gönüllerimizi sulayan sevgi pınarları kurumayacaktı
Hani dağlar kadar büyüktü sevgimiz
Güneş altında bir kar yığınımıydı yoksa söylediklerimiz
Şimdi her şeyin yerini birkaç damla göz yaşımı alacaktı
Hani duygularımız karanlık gecede dahi umut olacaktı
Ölümlerin ardından söylenen ağıtları bana erken duyurdun
Hayatı zehir ettin bir sözle bana yaşamayı unutturdun
Son defa güller kadar güzel bir söz söyle gülüm bana
Kimsenin kimsede ahı kalmaz bu son yalanın olsun bana
Bu son cezan olsun bana.23-09-2001