Gülüm Şiiri - Döndü Dülger

GÜLÜM
Sende gün saydığın şafağın bekleyeni misin gülüm?
Bir ömür sabredip tam açacakken karardı mı gökyüzün?
Yoksa bir hayale kapılıp ümidi yeşertmişken,
Yaz gününde fırtınaya kapılıp soldu mu gül yüzün?
Unutma GÜLÜM!
Zamansız doğan güneş ısıtmaz.
Bahtı karanın mevsimi hazandır yakanı bırakmaz.
Gülün yüzü gülmez, hüzün vakti şaşırmaz.
Yalancı bahara sakın aldanma,
Ayaz vurur goncalarını, sarartır yapraklarını,
Talih kuşu kurumuş dallarında yuva yapmaz.
Unutma GÜLÜM, Unutma....
Döndü Dülger