Gülücüklerine sığınırım yabancı şehirlerde!

kendime sakladım gülücüklerini senden habersiz
hani olurda bir gün ayrılırız diye
kokunu gizledim giydiğin gömleklerime,kazaklarıma
kıymetlim oldu bütün bunlar,bir teselli olur diye

güneş batıyor bu şehirde sevgilim
adını senden alan balonlar bırakıyorum semalarıma
uçutmalar uçuruyorum sahilde.martılar sana bakıyor adın var uçurtmalarımda
bu şehirde herkes adını biliyor,bir sen bilmiyorsun sevdamın rengini

bir yalan gibisin şimdi bana,birde ihanet eden dalgalar gibi, kıyılarıma
oysa nerden bileceksin ki seninle tamamlanır tadım, rengim,bütünlüğüm
hep bilmeden oluyor zaten ayrılıklar ve kırgınlıklar
ve şimdi kırgınlıklarımı alıp kederli yüreğimle gidiyorum bu şehirden

senin olmadığın şehirler ekliyorum haritalara
kendime yeniliyorum işte, sen varsın bak satırlarımda
düştüğümde yabancı yerlerde yağan yağmurlarla beraber kaldırımlara
çamurlarda gezinirken ve sancılarım başlıyorken gülücüklerine sığnıyorum

umarım bunu da çok görmezsin bana sevgilim
yokluğunda nasıl yaşanır ki zaman
ben bende değilken,yüreğim başkasının kafesinde atarken,sahipsiz kuşlar misali
nasıl akşamlar geçer bende hiç bir şey olmamış gibi,söylermisin ey! kıymet bilmezim!