Gülücük Şiiri - Ziya İlhan

Sen güldükçe dünyaya mutluluklar saçılır
Ben ise bir köşede sigaramı içerim
Baktıkça gözlerine şu gözlerim açılır
Sen ettikçe tebessüm ben kendimden geçerim

Nasıl mutlusun dimi nasıl bir neşe sende
Çocuklar gibi masum çocuklar gibi güzel
Doymadım izlemeye tutuldum kaldım bende
Gözüme bakıyorsun gülüşün bana özel

Çevirdikçe başını dalgalanır saçların
Zaman duruyor sanki sanmaki aynı akar
Sürüklersin peşinde verdiğin her kararın
Olmaz ya dediğimde hemen bana ters bakar

O kadar güzelsinki sen kahkaha atarken
Sanki tüm güzel şeyler senden dağılıyordu
Bana masumca bakıp kaşlarını çatarken
Durgundum belki ama kalbim bağırıyordu