O bir öğretmendi, adı Gülten’di
Bana hem dost, hem de ustaydı.
Yanımda oldu hep tırmandığım yokuşta
Çok şey öğrendim ondan
Otururdum yanında.
Otuz yaşımda evet, sevdirdi okumayı.
Raflar doldu Gülten’im,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
