Gülten Şiiri - Nihal Öztekin

Namı değer bahriyeli
Dalda yaprak gökte peri
Gömleği var işlemeli
Topal İsmail’in kızı Gülten

Tül fabrikasında işçi
Gündüz su taşır, gece nakışçı
Onda baharlar hep kıştı
Lebibe Ayşe’nin yazı Gülten

On dokuzunda evlenmiş
Adam derdiyle dertlenmiş
Birden evlatlar dörtlenmiş
Osman beyin eşi Gülten

Umutları terk eylemiş
İçinden geçeni söylemiş
Onunda huyu böyleymiş
Rasim’in bacısı Gülten

Hiç kendisine bakmamış
Duruk sularda akmamış
Uğraşmış ama bıkmamış
Evlatlarının anası Gülten

Kimselere yaraşmamış
Kimselerle yarışmamış
Yıllar geçmiş durulmamış
Sekiz torun nenesi Gülten

Hayatını hiçe saymış
Yaptıkları hep hataymış
Bulamamış nerde yanlış
Ateşlerim külü Gülten

Allah’ımın kulu Gülten
İçerimin gülü Gülten
Yarım Gülten tamım Gülten
Ne söylesen tamam Gülten

Ağlama kurban olayım
Senin için ben yanayım
Gel yarında ben olayım
Atam Gülten, anam Gülten.