Gültaze Şiiri - Ahmet Coşkun

Gültaze

Pencereye kapak atmış Gültaze
Terlemiş sallar elinde yelpaze
Seçiyor gelen gideni abaze
Ah Gültaze etme beni kepaze

Karşıdan karşıya komşuya çatar
Her bir sözde ağızda sakız patlar
Bir yakalasa üçe beşe katlar
Ah Gültaze etme beni kepaze

Düğmeler açık boncuklu kafesi
Pek güzel değil kesiyor nefesi
Sokak arşınlar çakalın cümlesi
Ah Gültaze etme beni kepaze

Gül babaya gitmişsin gül dikmeye
Mahle dedikodusunu dökmeye
Dikkat et mabet üstüne çökmeye
Ah Gültaze etme beni kepaze

Adımı vermişsin kolu komşuya
Aşkından deli olmuşum ben güya
Haberim yok senden bu nasıl rüya
Ah Gültaze etme beni kepaze

Coşkûnî