gün soldu ayaz vurdu
düşlerime,
son nefesinde umudunu yitirme dedi
öldüğünde,
bir can katmıştı dünyaya, adı;
umudun çocuğu
ve isteğim hesapsız varolmak
canımdan can
sınırsız yaşamak umudumu, ötesi;
boş hezeyan!
20.04.2003_Feyza Kalender
Kayıt Tarihi : 30.7.2003 23:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!