hüsranım sarıyor her gün gece
gecelerim zindan gülüm sen gelmeyince
her yer karanlık, her şey suskun
dünyanın dili yok gültanem,
gönül yurdumda söylenen sözlere
aldattım ama ben de aldandım
bir dokunuş, ta içimde, yüreğimde
yüreğimin yüreğinde sakladım.
güvensin sen, saygısın, ümitsin sen, sevgisin
neden? neden gittin, beni yalnız bıraktın
allahım bu eziyet niye
aldığım kararlar geçmiyor kalbime
deli oldum düşünmekten, üzülmekten, yeter!
kaldıramıyorum, öldüğünü bile bile sevmeyi
inan artık yaşayamıyorum senle sensizliği
dayanacak mecalim kalmadı artık.
her yerde, her sözde hep sen varsın
ölüyüm zaten luzum kalmadı artık
hayal de, gerçekte olsa gel artık!
ilk dudakların değdiğinde, yüreğime
cümleler dağıldı bulandı deniz
ilk dudaklarım değidiğinde, dudaklarına
anlamsız bir an, senin için bir hezimet
bana sensizlik bir ölüm bir eziyet
gel gültanem, gülüm, sevdiceğim
ya da söyle artık ben geleyim
bu dünya, diğer dünya farketmez
iste hemen ben öleyim!
06.05.2002 18; 35
Feyza KalenderKayıt Tarihi : 3.3.2003 04:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!