en son yaprağa işlesem
başını sonunu aşkımın
başlamadan iter mi?
hep, her sonbaharda sevsem
döküldüğünde yapraklar,
düşünce yere, karışıp toprağa
kar yağınca akan sudan
çıkarır mı bir kardelen
ince boynunu
güneş döndüğünde, yüzü
tatlı bir tebessüm
alır mı can?
bir bardak su değil, göl olsam
ben göl olsam
derin maviliklerde yüzdürsem
serzenişleri
akıp gider mi?
yoksa alır mı can?
yine, yeni bir bahar geldiğinde
ben gelmeden kendime
bir tomurcuk düşüp suya
dalga dalga sardığında
bir kuş tutar mı kanadımdan
yoksa alır mı can?
nakış nakış işlediğim
bir dala takıldı, söküldü
hepsi o.
15.03.03 ; 21,40
Feyza Kalender
Kayıt Tarihi : 21.3.2003 21:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!