Gülsün Yüzün Kırşehir Şiiri - Osman Alpsoy

Bir yanın Ankara bir yan Kayseri,
Olmasın kalbinde hüzün Kırşehir!
Burcu burcu kokar açan gülleri,
Dilerim hep gülsün yüzün Kırşehir!

Kent parkta güzeller gezer salınır,
Abdal meclisinde sazlar çalınır,
Davulla zurnayla gelin alınır.
Halaya dizilir kızın Kırşehir!

Muharrem ustadan bir el alıyor,
Bozkır tezenesi name çalıyor.
Gönülden gönüle bir yol buluyor,
Neşet’in elinde sazın Kırşehir!

Aşıkpaşa Türkçe namını salmış,
Cacabey medrese bir miras kalmış.
Ahilikten yana nasibin almış,
Aslın paktır temiz özün Kırşehir!

Nörüyon diyenler çevirdi beni,
Tavsiye ederim dedi yemeni!
Ekmek arasına koydum çemeni,
Kaynasın pekmezin güzün Kırşehir!

Akçakent Akpınar kışın çok yaman,
Nerede Boztepe nerede Kaman?
Memleket hasreti çekti Yastıman,
Mucur’da dinlenir sözün Kırşehir!

Keklali rampası hayli yorarmış,
Çiçekdağı derler kime zararmış?
Yitirmiş yârini uğrun ararmış,
Sönmemiş yanıyor közün Kırşehir!

Yaratan bir hayli övmüş özenmiş.
Sarmaşık gülleri dalda uzanmış,
Dinekbağı denen bir bağ bezenmiş,
Sanki sürmelemiş gözün Kırşehir!

Ömre ömür kattın yaşım üstüne,
Ekmeğim nimetim aşım üstüne.
Ne söylersen söyle başım üstüne,
Vallahi çekilir nazın Kırşehir!

Bir gün olmayacak bu can bedende,
Helal et hakkını kalmasın bende.
Erzurumlu Osman doyduysa sende,
Bu çorbada vardır tuzun Kırşehir!

(12 Mart 2015)